Reünie 2017…Yesterme, yesteryou, yesterday

Terugdenkend aan de reünie van 7 oktober 2017 in Alkmaar komen altijd weer mooie herinneringen naar boven drijven. Niet zozeer de middagbijeenkomst, als wel het samenzijn in restaurant Wildschut in Heiloo van de groep getrouwen uit de eindexamentijd in de tweede helft van de jaren zestig. Het eten was voortreffelijk, complimenten voor de keuze. De toespraken waren zoals gewoonlijk humoristisch. De plannen voor de nieuwe reünies werden al weer gesmeed. ,,Naar het buitenland!” ,,Amsterdam”, werd ook geroepen. ,,Elk jaar!” ,,Elke twee maanden!” Wat het wordt, zal later wel duidelijk worden.

Jan Hink schreef een prachtige herinnering aan deze bijeenkomst en die wordt hier gedeeld. Yesterme, yesteryou, yesterday…

Wie zong dat ook alweer?

Ach, dat heb je natuurlijk zo, met een zoekactie van 2 seconden: Stevie Wonder.

In de tekst zitten mooie vondsten, zoals “yesterfool”, maar ook: “yesterglow”. Dat woord wilde ik jullie graag melden: Wat zit er toch een mooie “gistergloed” in deze bijeenkomsten. Als een sentimentele oude dwaas geniet ik er van.

Als Hennie (mijn vrouw) me nu vraagt waarom het nou zo leuk was is dat nu moeilijker dan toen ik jullie allemaal voor het eerst weer zag, een jaar of tien geleden. Toen kwam ik helemaal uitbundig thuis. Voor mij was het toen een groep waar veel ouderejaars in zaten. Tjonge wat keken we op tegen Hans Goslinga, Ruud, Pim & Pim. En ik kende wel Hans Horninge, maar Edo Jan niet natuurlijk.

Nu mijmer ik wat na, en ik geniet van oude en nieuwe ervaringen: Kier, wat leuk om jouw blije aanwezigheid te ervaren en je (nu pas) een beetje te leren kennen. En waarom vergeet ik nu weer de naam van de man die helemaal van down under bij ons was. En Anneke, Hans & Hans, Magda, Marion en nog een paar met wie ik – denk ik – in de eerste klassen zat, wat ben ik blij jullie af en toe te zien

Vaak weet ik het ook niet eens meer.Ik zou bijvoorbeeld gezworen hebben dat Ina ook mee was naar Berlijn. “Nee hoor”, zei ze, “Dat was een jaar na mijn examen”. En dat terwijl ze in mijn gedachten ook op die foto’s stond met Cora, Anneke, Marja, Carla, Aldert Pilkes, Roelof van der Weide…… Kan je nagaan hoe sterk en vervormend soms die gistergloed is.

Dierbare allen, bedankt voor alles blijf gezond en graag tot ziens.
Jan Hink.

De man van down under was natuurlijk Rein Bakker, die inmiddels al twaalf jaar in Nieuw Zeeland woont. Rein deed in 1969 eindexamen. De complete groep reünisten in Heiloo:
Rein Bakker, Pim Donkersloot, Jan Hink, Hans Zegveld, Peter de Rover, André Lassing,
Ina Bakker, Marion Bleeker – Burger, Hans Goslinga, Marie-Jeanne Diesfeldt, Magda Smoorenburg-Flipse, Carla de Goede, Margreet Nool, Pim Reinders, Arie Kaan, Karel Frugte, Anneke Ronk, Cora Vogtschmid, Jos Krom, Jan Keesen, Edo Jan Horninge, Wim Coeveld, Hans Buter, Kier Heeck, Ruud Brandenburg, Wim Jan Schotten.

Op deze pagina uiteraard een impressie met foto’s, met dank aan Pim Donkersloot, Hans Zegveld en Karel Frugte.